SEVİYORUM ÇÜNKÜ!
Çok çok uzun oldu, yazmayalı, nasılsınız, sevgili okurlar; özledim sizi sevgili arkadaşım Ufuk hadi bekliyoruz yazılarınızı dedi ve tekrar size ve kalplerinize misafir olmaya geldim!
Yaşadığımız günler ne zor pek çoğumuz hastalığı atlattık; ama yeni mutasyon kaygısı ile yaşıyoruz!
Bazılarımız hala hastalanmadık ama kaygı ve korku bizi daha çok hasta ediyor!
Günlük yaşamımız artık veriler, çıkamadığımız kısıtlı hafta sonları; iyi beslenip kendimizi korumak üzere!..
Bu arada son zamanlarda ne çocuklar ne de biz yetişkinler her zaman olduğumuz sıklıkta grip olmuyoruz! Sizlerin de dikkatini çekti belki de ve bizim bağışıklık sistemimizi destekleyen bakterileri uzak tuttukça acaba yakın zamanda basit soğuk algınlığı acaba bizi daha da çok hastalandırır mı? Çok merak ediyorum ve korkuyorum!
Ve bu günlük yaşamımızda olumlu ve olumsuz bazı değişiklikler oldu!
Aileler birlikte zaman geçirdikçe; daha üretken ve paylaşımcı olmaya başladı;
Ama fazla ekrana maruz kalma, çocukların okulsuz kalması ve en yakınlarımızla aramızdaki sosyal mesafe bizi üzen ve eksik hissettiren yönler gibi!
Biraz da umuttan, sevgiden ,aşktan söz edelim mi?..
İnsan beyniyle mi sever; öyle olsa bunca yanlış kararlar boşanmalar terk edilişler niye olsun ki; Çünkü düşündüğünüzde ve karar yeri beyniniz olduğunuzda bunları yapmamamız gerekmez miydi?
Yine ortalık sevdadan geçilmiyor!
Nerde bu kahrolası şair;
Tam da bu sözlerin şiiri değil mi? Bebekler anne karnına düştükleri anda ilk oluşan organları KALPLERİDİR; onun için tüm hücreler inanılmaz bir hızda çalışır; biz onun sesini ilk duyduğumuzda beden henüz oluşmamıştır; nasıl güçlü ses çıkartır;
Kalbimiz bizim anahtarımızdır; evet beynimizle karar verir gibi gözüksekte sevgi konusunda kararlar kalbe aittir.
Ben çocukluğumdan beri; her zaman kalbimle kararlar veririm; belki çok şanslıyım; belki de hislerim kuvvetli; her zaman kalbim kazandı…
Hiç kin tutmadım; nefret duygusunun çok yoğun ve ağır bir duygu olduğunu bildiğim için kimseye bu duyguları duymadım: Kalbim her zaman sızladı; bu duygu beni hep yardım sever ve duyarlı yaptı!
Sözlerim kendine övgü gibi lütfen anlaşılmasının; sadece kalbiyle düşünen ve kararlarını ona göre veren biri olarak örnekler vermek istedim !
Sevmek ailede öğrenilen ve çocukların anne-babasının beden dilinden okuduğu bir şeydir; ve sevmek için çok güzel giysiler, evler, arabalar gerekmez sevgi iyileştirici ve sihirli bir güçtür; karşılıksız salt sevginizle; beklemeden yapılan tüm davranışlar bence dünyayı kurtaracaktır;
Tıpkı kelebek etkisi gibi; sevip iyilik yaptığınız biri; başkasına olumlu davranacak ve bu belki de içinde bulunduğumuz salgın döneminde aşıdan bile etkili olacaktır.
Çevremizdeki insanları sevmek doğayı sevmek ve sahip çıkmak; hayvanların yaşam alanlarına saygı duymak; Dünya’nın kendi etrafımızda dönmediğini; yaşamın kısacık bir an olduğunu!
Ve bu yaşamda sahip olduğumuz her şeyin ne kadar güzel olduğunu göreceğiz!
Belki pollyannacılık diyebilirsiniz; ama ben buna inanıyorum; seviyorum çünkü ömrümün kalanında sevgi ile bakmak istiyorum her şeye!...
Elimdeki kıymetleri sevgi ile daha iyiye götüreceğimize çocuklara önce anlayış, merhamet, sempati ve saygı duygularını öğretip her şeyin sevmeye değer olduğunu ve önce tanımanın takdir etmenin empati kurmanın güzelliğini; sonra karar vermenin; kıskançlık, kin, öfke, kızgınlık duygularının insanına zarar verdiğini öğretelim!
İnanın sevgili dostlarım ne geldiyse başımıza kötülükten ve öfkeden geldi!
Belki de hepimiz olumlu duygularla bir sinerji yaratıp biz kurtarırız dünyayı
Hepinizi sevgiyle kucaklıyorum… En içten sevgilerimle
