Taciz ve Tecavüz __ MAVİ PUANTİYELİ ELBİSE__
Selam güzel dostlarım ve Dodi ailem; bugün insan hikayeleri olan bir programda 15 dakikalık bir sohbete tanıklık ettim! Hayatımızda Hep var olan; yanımızdan geçip giden kapımızı kapattığımızda komşumuzun akrabalarımızın başına gelen ama içimi böyle yakan hikayeyi İzninizle paylaşmak istiyorum! .
Bayram ve Ben.. 9 yaşındayım; kalabalık Doğu ailesiyiz.. Abilerim Ablalarım var ilk defa bir elbise sadece bana ait dikildi; bundan önce hep ablalarımın eşyaları benim olurdu.
Öyle güzel ki karpuz kolları var ve mavi puantiyeli tam bedenime göre! dönünce etekleri havalanıyor kolları öyle güzel ki, kabarık ve fırfırlı. Annem bugün benim saçlarımı da ördü, hiç bu kadar kendimi güzel hissetmedim. Avluya diğer akraba çocukların yanına indim. Komşulardan ve akrabalardan şeker toplayacağız. Torbamda yanımda, ilk defa tüm Arkadaşlarım bana imrenerek baktı. GÜZELİM!
Neşeli oyunlar oynarken Annem, Babam, kardeşlerim Abim ve ablamlar bayram ziyaretine çıktılar. Ortanca abim evdeydi.
Yukarıdan bana seslendi Saadet buraya gel dedi Koşarak çıktım Belki de bir şey isteyecektim, çok seviyorum kardeşlerimi Bugün çok mutluyum... Merdivenleri Koşarak çıktım ağzım şeker dolu. Çok seviyorum ben bu Bayramı... Mutfağa çağırdı Abim beni; gittim yanına ne istediğini sordum Bana bir çikolata verdi hemen ağzıma itti, yapıştı ağzıma sonra beni önce yanağımdan öptü. Dokuz yaşındayım! Bu öpücük Sevgi kardeşlik içindi benim için! Sonra omuzuma, karnıma, ve kasıklarıma dokundu, istemediğimi yapma abi diye bağırdığım Ama ağzımdaki çikolataya Yapıştı ve beni mutfakta yere itti ve canımı yaktı, sonra bana kimseye bir şey söyleme söylersen seni öldürürüm dedi ve gitti. Ne oldu canım niye yandı, sonra kalktım ve bir baktım; bacaklarım kan içinde.
Ama hepsinden önemli MAVİ PUANTİYELİ karpuz kollu elbisemin eteği kan olmuş, canım yanıyor ama önemli olan elbisem çünkü bana ne olduğunu anlamadım.. Koşup suda çitiledim çok uğraştım çıktı bir de ütü bastım Yok İzi kalmadı. Hala canım acıyor, aşağı koştum köşeye döndüm annemle babamı beklemeye başladım anneme anlatmalıyım Abimin bana yaptıklarını. Biraz bekledim köşeden ailem geliyor anneme gel dedim saçım falan dağılınca Annem bir tuhaf baktı bana anlattım her şeyi. Annem benim elimi tutarak mutfağa götürdü baktı yerlerde kan var temizledi mutfağı sonra benim bacaklarımı sildi.
Abim gibi Annem de kimseye bir şey söylememem gerektiğini ve babamın abimi öldüreceğini kolu komşuya rezil olmayı anlattı.
Şimdi önce babama anlatmadığım için nasıl pişmanlık yaşıyorum anlatamam. Sonra ne mi oldu 18 yaşıma kadar Abimin tacizi ve tecavüzü devam etti. Ben bu arada ondan kaçmayı, kendimi savunmayı öğrendim.. Yatalak babaannemin küçük çakısı ile zavallı bedenimi korudum ya da ben öyle sandım.
Şimdi tüm erkek çocuklarından nefret eden bir Ruha, asla tamir olmayan bir bedene Ve ömür boyu süren bir değersizliğe sahibim. Çikolata asla bir daha yiyemedim ve benim için artık bayram hiç olmadı! hikaye beni öyle çok etkiledi ki sizlerin de duymasını istedim. "ACI ve KORKUNÇ"
Yaşanılan her şey gerçek ve bu hikayelerdeki küçük kızlar aramızda Sevgili anne ve babalar cennet ve cehennem bu dünyada.
Çocukların yaşadığı kötü şeyler onların kaderi değildir ayıp günah yoktur Sadece "ÇOCUK" vardır unutmayın...
SEVGİYLE KALIN...
