Sizinle karşılıklı konuşuyor olmasakta ben her yazımı sizlerle bir sohbetin içindeymiş gibi yazmayı seviyorum.
Evet ; yeni kelimeler bulmalıyız ; yaşadığımız zor günleri atlatmak ve daha zorları geliyorsada hazırlanmak için; öyle değil mi sevgili dostlar;
Öylesine umutsuz ve kederliki ; konuştuğumuz herkes; hep bir şikayetlenme de !...
- Yollar bozuk …
- Okullar kötü …
- Hayat pahalı…
- Kimse beni anlamıyor!...
- Hiç dostum kalmadı…
- Eski günler ne güzeldi
- Gençler, nankör, vicdansız!...
- Kime emanet edeceğiz…
- Ve……
Daha yüzlerce kelime ve cümleler; Olumlu sözler öyle az ki ;
Çocuk oluyoruz, bir büyümemekten, genç oluyoruz!... hep bir başarısızlık ve anlaşılmamaktan, Anne-baba oluyoruz hep bir yetmezlikten; yetişkin oluyoruz, yaşayamadığımız gençliğimizden, yaşlanıyoruz, kimsenin bize kıymet vermemesinden; ve ölüm geliyor kapıya
- ya erken gitmişliğimizden;
- ya da bu ömürdeki iyiliklerden
ya da hiç kimseyi memnun etmeyen mirastan
konuşularak biten bir hayatı anlayıp duruyoruz!...
- Ne kadar kısa değil mi ömür; birkaç satıra sığdı bile…
Çevremizde aynı mahallede doğup, aynı mahallede yaşayıp, ölen öyle çok insan var ki;
Ömür bu kadar kısa iken; daha mahalleden bile çıkmadan bitiyorken ; bizi aşağı çeken; hep ayaklarımıza bağlanmış taşlar gibi ağır, acı ,kötü kelimelerle biraz da kendimizin kirlettiği bir yaşam sürdüğümüzü görmüyormusunuz!...
- Bozulan yollara kızmak yerine, kapımızın önündeki aksaklığı kendimiz giderip; bozuk ama yapmak için tüm mahalle çalıştık desek;
- Okullar kötü; yerine çocuklarımızın anlaşıldığı, onun yapabilirliğine uygun, doğru iletişim kurduğumuz eğitim yerlerinin oluşmasına destek versek….
- Hayat pahalı evet onun yerine kendi bütçemle ne yapabilirim; yapamayacağım şeyleri biraz ertelesek ve kendi hayatımızı; hayallerimizi anında yaşarken borçlanarak değil de, küçük hayallere tutunup mutlu ve borçsuz hayatlar seçsek……
- Kimsenin bizi anlamasına değil de önce kendimizin ne istediğini anlayıp; eskilerin dediği gibi ‘El İyisi’ olmak için değilde; başkasının ne düşündüğü değil kendimizin ne istediğine önem versek….
- Dostlarımızın olması için gerçek olsak, rol yapmasak mış gibi değilde gerçek olsak dostlarımız artar azalmaz diye düşünsek…
- Eski günleri özlemle anmaktansa; her günün eskiyeceğini unutmadan gözlerimizi; sakin, içten ve mutlu olmaya odaklasak…
-Gençleri anlamaya çalışıp, onlara olumlu yaklaşsak yapamadıklarına odaklanmaktansa yaptıklarını alkışlasak, onlar da; bunlara tutunup öfke duymasa….
- Ve en önemlisi sürekli çevremizden değer dilenmek, takdir görmek, bizim hayatımız olmadığını düşündüğümüz bir hayatı yaşayarak mutsuz ve umudumuzu kaybettik…
Lütfen ve lütfen artık sakinleşelim; Bağırmak, azarlamak birbirimizi aşağı çekmek işe yaramadı!...
Bize yeni kelimeler, yeni cümleler, yeni bir BEN lazım deyip başkalaşalım….
Yaşadığınız her gün dün oldu; ve giden zaman hepimizin ömründen gidiyor!....
Elimize pekte birşey geçmedi, mutsuzluktan;
Düşündünüz mü belki hepimiz olumlu anlamda değişirsek dünya değişir mi !....
İlk yeni kelimem, Mutluluk !....
İlk yeni cümlem ; Hepinizi olduğunuz gibi seviyor ve değer veriyorum !...
Sevgi ile kalın !...